اطلاعات کاربردی در خصوص کشور افغانستان ( سرمایه گذاری ، تجارت و زندگی (

تولیدات در افغانستان

افغانستان تقریباً تولیدات صنعتی خیلی کم دارد و بیش از 95 درصد نیازهایش را از خارج تأمین می کند، خصوصاٌ از همسایگانش، کالا های ارزان قیمت چینی ( البته با کیفیت پائین ) بازارهای افغانستان را پر کرده است و مردم به دلیل ارزانی، ترجیح میدهند کالای چینی خریداری کنند. اجناس ساخت پاکستان، ایران و ترکیه ( بیشتر پوشاک) نیز فراوان است.

نرخ رشد اقتصادی:
- در سال 85:             8%
-  درسال  86:        12%  

-در سال87:           15درصد

توسعه تجاری و اقتصادی افغانستان

توسعه واقعی روابط تجاری رسمی افغانها با کشور های همسایه و دیگر ممالک، در سال 2004-2003  اتفاق افتاده در حال حاضر این کشور در مقایسه با تمام کشور های منطقه، پائین ترین نرخ تعرفه تجاری را داراست.

آمریکا ، اتحادیه اروپا، ژاپن و هند در سال 2003 میلادی قرارداد امتیازات تعرفه های ترجیحی تجاری را  با افغانستان منعقد نمودند، علاوه بر این دولت 2 معاهده سه جانبه حمل و نقل و تجارت ( افغانستان ، ایران وهند) و ( افغانستان، ایران و تاجیکستان) و 4 موافقتنامه تجارتی و ترانزیتی با ایران، هند، ترکمنستان و ازبکستان منعقد نموده است.

پاکستان بزرگترین شریک تجاری افغانستان است، اگرچه تجارت قانونی بوسیله قاچاق خزنده ( صادرات مجدد کالا به پاکستان) و موانع تجاری علیه کالاها و کامیونهای افغان با مشکلات مواجه شده است، اما اخیراً دو دولت موافقت خود را در زمینه کاهش تعرفه ها بر محصولات افغانستان و پیگیری موضوع کاهش صادرات مجدد، اعلام نموده

تجارت با سایر همسایگان شامل ترکمنستان، ازبکستان، تاجیکستان و چین علیرغم مذاکرات و رایزنیهائی که در مورد موانع تجاری برگزار می کنند، به آرامی رو به گسترش است. با توسعه سیستم ترجیحی معافیتهای مالیاتی در ژانویه 2003 و توسعه و سرمایه گذاری بخش خصوصی افغان، انتظار می رود تجارت بین آمریکا و افغانستان در سالهای آتی به رشد خود ادامه دهد.

تعاملات تجاری با افغانستان

اتخاذ تصمیم تعاملات تجاری با افغانستان در دولت افغانستان، آهسته و دیوانسالار می باشد. با در نظر گرفتن وضیعت امنیتی ناپایدار دربرخی از نقاط  کشور در صنعت بیمه نیز کمبود احساس می شود و شرکتهای حمل و نقل و سرمایه گذاران، قدرت انتخاب چندانی در این مورد ندارند.

داشتن اطلاعات قوی محلی، شناخت بازیگران حاضر، روابط آنها با دولت و اطراف و اکناف کشور توانائی آنها در انجام معاملات تجاری، بخش مهمی از هنر توسعه تجاری در افغانستان می باشد.

کانالهای فروش وتوزیع رسمی، چنانچه در کشور های غربی مرسوم است، وجود ندارد

در افغانستان 3 تشکل تجاری مستقل به اسامی : اتاق تجارت بین المللی افغانستان، اتاق تجارت و صنایع افغانستان و اداره انکشاف صادرات درکابل وسایر مراکزاستانها فعالیت دارند.  ( درحال حاضردواتاق فوق باهم ادغام شده اند)

وزارت تجارت افغانستان در نوامبر 2004 میزبان اولین نمایشگاه تجاری درکابل بود که در جریان برگزاری آن بیش از 500 شرکت ایرانی، افغان، ترک و شرکتهایی که دفاتر آنها در دوبی مستقر می باشد، کالا ها و خدمات خود را عرضه نموده بودند.لازم به ذکر است که بیشترین شرکت کنندگان در این نمایشگاه را شرکتهای ایرانی تشکیل می دادند که اجناس متنوعی اعم از محصولات صنعتی، مصرفی و خوراکی را عرضه کرده بودند. این کالا ها با استقبال فوق العاده بازدیدکنندگان روبرو شد.

محصولات ایرانی در افغانستان به لحاظ کیفیت مرغوب، رعایت بهداشتی و بسته بندی مناسب و درج تاریخ مصرف کالا، جایگاه خاص خود را دارند و افغانها به علت زندگی در ایران به کالا های ایرانی آشنائی کامل داشته و ترجیح می دهند محصولات ایران ( خصوصاً مواد غذائی) را تهیه کنند.

دریاها وکوه های افغانستان

دریا های هندوکش

دریاهای کوه پغمان

دریا های سفید کوه

دریاهای کوه سلیمان

کوه های افغانستان

خاشرود: از نشیب سمت جنوب سیاه کوه سرچشمه گرفته به طرف جنوب جریان پیدا می کند، عرض این دریا در نواحی فراه 108 متر و عمق آن یک متر است در تابستان آب آن خیلی کم بوده ولی در زمستان عبور از آن ممکن نیست.

هریرود: ابتدا دو دریا هر کدام جداگانه یکی به نام جنگل آب از سمت شرق سفید کوه از منطقه چهل برج و دیگر به نام تنکل از دره جلاب سرچشمه گرفته پس از طی فاصله 176 کیلومتری باهم یکجا شده دریای هریرود را تشکیل می دهند.طول این دریا از شرق به غرب 850 کیلو متر است . پس از آنکه هرات را آبیاری نمود مسیر خود را به طرف شمال تغیر داده از نواحی ذوالفقار به خاک ترکمنستان می ریزد.

رود مرغاب: ای دریا که معاون آن دریای کاشان است ازنقطه اتصال سفید کوه و تیربند ترکستان سرچشمه گرفته به طرف غرب در وادی وسیعی جریان دارد . در نزدیکی بالا مرغاب رود قیصار هم به آن علاوه شده و پس از عبود از علاقه پنجده وآق تپه رود کشک هم به ملحق مشود و سرانجام پس از طی مسافت 990 کیلو متر در ریگستان قراقرم ترکمنستان می ریزد.

دریای بلخ: از غرب کوه بابا سرچشمه گرفته ابتدا به طرف غرب جریان پیدا می کند وبعد از آن به طرف شمال تغیر جهت می دهد و 400 قریه از آب آن استفاده می کند آب آن به دریای آمو نرسیده در نواحی دولت آبادچهاربولک وآقچه تمام می شود.

دریای سنگلاخ: از تیربند ترکستان سرچشمه گرفته ، سرپل ، شبرغان ،میمنه و اندخوی را سیراب می کند

بقیه ی مطلب دریاها و کوه ها به قسمت ادامه ی مطلب وارد شوید

قانون اساسي افغانستان

 بسم الله الرحمن الرحيم

"الحمدالله رب العالمين و الصلوه و السلام علي سيد الانبياء و المرسلين محمد (ص ) و علي آله و اصحابه اجمعين "

ما مردم افغانستان :

 با ايمان راسخ به ذات پاک خداوند (ج ) و توکل به مشيت حق تعالي واعتقاد به دين مقدس اسلام ، با درک بي عدالتي ها و نابساماني هاى گذشته و مصايب بي شمارى که بر کشورما وارد آمده است ، باتقدير از فداکارى ها، مبارزات تاريخي ، جهاد و مقاومت بر حق تمام مردم افغانستان و ارج گذارى به مقام والاى شهداى راه آزادى کشور، با درک اين که افغانستان واحد و يکپارچه به همه اقوام و مردم اين سرزمين تعلق دارد، با رعايت منشور ملل متحد و با احترام به اعلاميه جهاني حقوق بشر، به منظور تحکيم وحدت ملي و حراست از استقلال، حاکميت ملي و تماميت ارضي کشور، به منظور تاسيس نظام متکي بر اراده مردم و دمکراسي ، به منظور ايجاد جامعه مدني عارى از ظلم ، استبداد، تبعيض و خشونت و مبتني بر قانونمندى ، عدالت اجتماعي ، حفظ کرامت و حقوق انساني و تامين آزادى ها و حقوق اساسي مردم ، به منظور تقويت بنيادهاى سياسي ، اجتماعي ، اقتصادى و دفاعي کشور، به منظور تامين زندگي مرفه و محيط زيست سالم براى همه ساکنان اين سرزمين ، و سرانجام ، به منظور تثبيت جايگاه شايسته افغانستان در خانواده بين المللي ، اين قانون اساسي را مطابق با واقعيت هاى تاريخي ، فرهنگي و اجتماعي کشورو مقتضيات عصر، از طريق نمايندگان منتخب خود در لويه جرگه مورخه چهاردهم جدى سال يک هزار و سيصد و هشتاد و دو هجرى شمسي در شهر کابل تصويب کرديم .
·  فصل اول دولت
ماده اول
افغانستان ، دولت جمهورى اسلامي ، مستقل، واحد و غيرقابل تجزيه مي باشد.
ماده دوم
دين دولت جمهورى اسلامي افغانستان ، دين مقدس اسلام است . پيروان ساير اديان در پيروى از دين و اجراى مراسم ديني شان در حدوداحکام قانون آزاد مي باشند.
ماده سوم
در افغانستان هيچ قانون نمي تواند مخالف معتقدات و احکام دين مقدس اسلام باشد.
ماده چهارم :
حاکميت ملي در افغانستان به ملت تعلق دارد که به طور مستقيم يا توسط نمايندگان خود آن را اعمال مي کند.

 ملت افغانستان عبارت است از تمام افرادى که تابعيت افغانستان را داراباشند.
ملت افغانستان متشکل از اقوام پشتون ، تاجيک ، هزاره ، ازبک ، ترکمن ، بلوچ ، پشه يي ، نورستاني ، ايماق ، عرب، قرغيز، قزلباش ، گوجر، براهوى وساير اقوام مي باشد.
بر هر فرد از افراد ملت افغانستان کلمه افغان اطلاق مي شود.
هيچ فردى از افراد ملت از تابعيت افغانستان محروم نمي گردد.
امور مربوط به تابعيت و پناهندگي توسط قانون تنظيم مي گردد.

اطلاعات افغانستان

تاريخچه نام افغانستان                             جغرافياي طبيعي افغانستان                    قانون اساسي افغانستان

مشاهير افغانستان                                 معادن افغانستان                                  دریاها وکوه های افغانستان

اطلاعات کاربردی افغانستان                  اطلاعات کامل درباره ای افغانستان 

 توضیح کامل درباره ای اقوام کشور افغانستان

  متن زیر به ترتیب جمعیت چینش شده است

1-قوم پشتو(افغان)       2-قوم هزاره       3-قوم تاجیک

4-قوم ازبک              5-نورستانی        6-ایماق

7-بلو                   8-ترکمن           9-پشته ای 

مؤسسه فرهنگی هنری بخارا

http://www.bokhara.ir/

وزارت زراعت ومالداری

http://www.agriculture.gov.af/

وزارت تجارت

http://www.commerce.gov.af/

وزارت مخابرات

http://www.moc.gov.af/

وزارت دفاع

http://www.mod.gov.af/

وزارت مالیه

http://www.mof.gov.af/

وزارت امورخارجه

http://www.afghanistan-mfa.net/

وزارت تحصیلات عالی

http://www.mohe.gov.af/

وزارت شهداء ومعلولین

http://www.disabilityafghanistan.org/

وزارت احیاء وانکشاف دهات

http://www.mrrd.gov.af/

وزارت آب وانرژی

http://www.mowp.gov.af/

وزارت امور خارجه افغانستان

http://www.afghanistan-mfa.net/

وزارت عدليه افغانستان

http://www.moj.gov.af/

وزارت تجارت افغانستان

http://www.commerce.gov.af/

وزارت ماليه افغانستان

http://www.mof.gov.af/

وزارت معارف افغانستان

http://www.moe.gov.af/

                    توضیح کامل درباره ای

         قوم هزاره یکی از اقوام کشور افغانستان               

هزاره‌ها یکی از قوم‌های پارسی زبان افغانستان و خراسان قدیم و شیعه مذهب هستند که سومین گروه قومی عمده افغانستان را تشکیل می‌دهند. بر پایه بنابر برخی منابع جمعیت آنها تقریباً ۲۷٫۵ درصد جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند برخی ۱۸٪  و برخی دیگر از منابع ۱۰٪ عنوان می‌کنند.

هزاره‌ها مردمانی آمیخته از نژاد زردپوست و ایرانی نژاد هستند که فارسی‌زبان می‌باشند. هزاره‌ها در زمان حکومت شاه عباس صفوی به دین اسلام شیعی گرویدند. برخی نیز موافق نیستند، مثلًا علی اکبر تشدید دربارهٔ قدمت تشیع در کوهستان غور می‌نویسد: «مرکز شیعیان غیور یا مسلمین غور اولین تمرکز شیعه در بلاد غور بوده است. زیرا بین سال‌های ۳۵ تا ۴۰ هجری مسلمان شده‌اند و در زمان خلافت علی، جعده بن خبیره المخزومی که خواهرزاده علی بود، از طرف وی به حکومت خراسان منصوب شد. به خاطر رفتار شایسته جعده، مردم غور داوطلبانه به علی محبت می‌ورزیدند. امرای غور که وضع را کاملا انسانی می‌یابند، بدون جنگ سر بر خط فرمان علی گذارده به دین اسلام گرویدند. به پیشنهاد جعده، علی فرمان حکومت سرزمین غور را به خاندان ((شنسب)) که امرای قبلی آن سامان بودند صادر کرد و این فرمان‌نامه قرن‌ها در آن خانواده محفوظ بود و مایهٔ افتخار و مباهات آن دودمان به شمار می‌آمد.» مناطق هزاره نشین در افغانستان به هزاره‌جات و هزارستان معروف است.

زبان

هزاره‌ها به زبان فارسی با گویش هزارگی که از لهجه‌های شرقی زبان فارسی است صحبت می‌کنند  و فرهنگی مشابه با دیگر اقوام فلات ایران دارند. تعدادی واژه‌های عربی و ترکی و مغولی به این لهجه وارد شده‌است. لهجه هزارگی برخی از ویژگی‌های دستوری فارسی سدهٔ چهارم و پنجم هجری را در خود حفظ کرده‌است. در لهجهٔ هزارگی دو حرف د غلیظ و ت غلیظ نیز وجود دارد که تلفظشان نزدیک به تلفظ آن حروف در پشتو و اردو است. میزان تفاوت لهجه با فارسی معیار در لهجه جاغوری هزاره بسیار زیاد و در لهجه دایزنگی کم است.

نژاد

عمدتا مردم هزاره آمیخته‌ای از نژاد شرقی و نژاد غربی هستند. تحقیقات ژنتیکی نشان داده‌است که هزاره‌ها وابستگی نژادی زیادی به مردم مغول و مردم همسایه خود دارند.

   توضیح کامل درباره ای      

قوم پشتو از اقوام کشور افغانستان

مردم پشتون یا پختون (به پشتو: پښتانه، (به اردو: پٹھان)) (در گذشته: افغان) از اقوام ایرانی‌تبار هستند که به زبان پشتو سخن می‌گویند و بیشترشان سنی حنفی هستند. این قوم بیشتر در شمال پاکستان و جنوب افغانستان زندگی می‌کنند.این قوم به رفتار افراطی شان در جهان شناخته شده اند. گروه طالبان معروف ترین گروه تروریستی از این قوم هست. این قوم در پاکستان و افغانستان تلاش کرده است تا دولت مستقل خودشان را تشکیل دهند ولی با مقاومت دیگر اقوام ساکن پاکستان و افغانستان روبرو شده اند. در گذشته به پشتون‌ها، «افغان» می‌گفتند اما پس از استقلال افغانستان، دولت این کشور واژهٔ افغان را به همهٔ مردم افغانستان اطلاق کرد و پس از آن بیشتر به این قومیت، پشتون گفته شد.

ریشه شناسی واژۀ پشتون

ریشۀ واژۀ «پشتون» واژۀ هندوایرانی «(parśṷ(a*» است به معنی «شانه پهن»، یعنی «تنومند، فراخ سینه، تهم تن، پهلوان». واژه های «پارس» و «پهلوان» که نام «پارسیان و پهلویان، یعنی خراسانیان یا پارتیان» بوده و هستند، نیز از همین ریشه و بن است. «پښتون» و «پختون‎» برخاسته از «*parθavāna-» در پارسی باستان و «*parśavāna-» در ایرانی باستان با همان معنی «پهلوان» می باشند.

واژۀ «پَختون» [paxtun] در گویش شرقی زبان پشتو گونۀ دیگری است از «پښتون» [paʂtun] در گویش غربی همین زبان که کهن تر است و همین واژه نشان می دهد که «-ښت-» [-ṧt- [ʂt]] در زبان پشتو همواره با «*-رس-» [*-rs-] در پارسی باستان برابر است. چنانچه، «پرسیدن» [porsidan] در پارسی با «پښتل» [puṧtəl] در پشتو.

تعریف واژه پشتون

افغان واژه‌ای است که به اقوام پشتون زبان در قدیم گفته می‌شد. اما قانون اساسی افغانستان هر یک از شهروندان افغانستان را صرفنظر از قومی که بدان تعلق دارد «افغان» اطلاق می‌کند.

یک شاخه از اقوام آریایی بوده که به زبان پشتو تکلم میکند، دارای خصوصیات و عنعنات مخصوص به خود بوده وعلاوه بر زبان مشترک دارای ریشه و شجره خونی یا عرقی مشترک نیز میباشند. بناء این تعریف اخص و اول برای پشتون می‌باشد و آن عده از گویندگان پشتو را که هم ریشه (تبار) نیستند در برنم‌یگیرد.

به هر آنکس که با زبان پشتو، عادات و عنعنات پشتون بزرگ شده باشد و زبان اولش پشتو باشد، پشتون اطلاق می‌گردد، صرفنظر از علایق عشیروی، خونی وتبار.

       توضیح کامل درباره ای

قوم تاجیک یکی از اقوام کشور 

        افغانستان

تاجیک (به تاجیکی: Тоҷик، (به انگلیسی: Tajik)) نامی عمومی است که بر اقوام آریایی ایرانی‌تبار و فارسی‌زبان که از کهن‌ترین زمان در آسیای مرکزی و افغانستان زندگی می‌کردند اطلاق می‌شود که وطن اجدادی آن‌ها افغانستان، تاجیکستان و جنوب ازبکستان می‌باشد. امروزه افزون بر این مناطق، در ایران و پاکستان نیز به سر می‌برند.

مردم تاجیک از نظر زبان، فرهنگ و تاریخ بسیار نزدیک به فارسی‌زبانان ایران هستند. تاجیک‌های چین، با وجود این‌که به نام تاجیک شناخته می شود به زبان‌های ایرانی شرقی صحبت می‌کنند و از تاجیک‌های ایرانی متمایز هستند.

نام‌های دیگر برای مردم تاجیک، فارسی، پارسیوان یا پارسیبان و دهقان (به تاجیکی: Деҳқон) می‌باشد. دهقان در قدیم به ایرانی اصیل صاحب ملک و زمین اعم از ده‌نشین و شهرنشین اطلاق می‌شده و مقابل تازی و بری پنداشته می‌شده که چادرنشین و بدوی بودند.

خاستگاه واژۀ تاجیک و کاربرد آن

خاستگاه واژهٔ تاجیک نامعلوم است. شرح و بیان معنای این واژه تاریخی در چند مقالۀ علمی تحلیل و بررسی شده‌است. در اینجا دیدگاه‌های چند تن از دانشمندان به طور فشرده در مورد تاریخ واژهٔ «تاجیک» درج شده‌است:

• تاجیک نام قبایل «داها» بوده، پارت‌ها و اشکانیان «دئی»، «تاجیک» و «دجیک» خوانده می‌شدند.
• تاجیک نامی است که ترکها بر ایرانیان نهادند. از آنجا که ایرانیان پارسی کلاهی تاج مانند بر سر مینهادند.
• تاجیک از «تای» است و همریشه با کلمه یونانی «تگاس» به معنای پیشوا و «ددیک».
• تاجیک از ریشه «تژی» در زبان سکایی است.
• تاجیک همریشه‌است با نام مردم ایرانی «تات». (رد شده)
• تاجیک صفت منسوب است از واژه «تاج».
• تاجیک صفت منسوب است از نام قبیله عربی «طای». (رد شده)
• تاجیک صورت دیگری از «تازیک» و «تاژیک» به معنای «عرب» است. (رد شده)

توضیح کامل درباره ای

قوم ازبک یکی از اقوام کشورافغانستان

ازبک یک قوم ترک‌تبار ساکن در ازبکستان و شمال افغانستان است.

تاریخچه

باتو فرزند جوچی و نوادهٔ چنگیز به اروپا حمله کرد و برادرش شیبان را به فرمانروایی مجارستان برگزید. بیشتر سربازان باتو از میان ترکمن‌ها و سایر اقوام ترک بودند و تنها افسران عالی رتبه از میان مغولان بودند. سربازان تحت فرماندهی شیبان بعدها در تیومن در مرکز روسیه و سیبری حاکمیت یافتند. محمد خان شیبانی به افتخار جدش تخلص شیبک را برگزید و به سرزمین‌های آباد فرارود حمله برد. او دولت تیموریان را از میان برد ولی خودش گرفتار شاه اسمائیل صفوی گشت. بعد از او ازبکان در آسیای میانه باقی ماندند. وجه تسمیهٔ ازبک به سربازان شیبانیان این بود که فرمانروای اردوی زرین در زمان منگو تیمور فرزند هولاکو و پشت ششم شیبان فردی به نام ازبک خان بود. از فرمانروایان ازبک، ازبک‌خان و پسرش جانی‌بیگ در تاریخ قبل از تیمور مشهورند. بعد از دورهٔ تیمور این امرا در ماوراءالنهر قدرت یافتند. در دورهٔ صفوی، ازبک و ازبکان عنوان سلسلهٔ امرای شیبانی است که بوسیلهٔ محمدشاه‌بخت (محمد شیبانی) مشهور به شاهی بک یا شیبک تأسیس شد (۹۰۵ ه‍. ق.) و غالباً بسبب تعصب در مذهب تسنن و تجاوز به خراسان با شاهان صفوی در زدوخورد بوده‌اند. مرکز امرای این سلسله سمرقند بوده‌است و امرای مزبور با خانات خیوه و خانات بخارا و خانات خوقند و امرای آستراخان (معروف به خانان جانی) خویشاوند و منسوب بوده‌اند. دولت آنها نیز عاقبت بوسیلهٔ امرای هشترخان (حاجی طرخان) منقرض شد.

منابع

• دایرةالمعارف فارسی
• ویکی‌پدیای انگلیسی